Zaltbommel, vrijdag 21 december 2018
Een ander minder goed jaar loopt ten einde. Gelukkig lijken de vooruitzichten voor 2019 een stuk beter!
Lyka en Jielus wensen alle lezers “Een vrolijk kerstfeest en een gezond 2019”
vrijdag 21 december 2018
zondag 2 december 2018
Frankrijk: Voetbal en onderhoud
Vic-en-Bigorre (Naast de tennisbaan), zondag 2 december 2018
Door een samenloop van omstandigheden hebben we vandaag niet veel kilometers te rijden. Het is maar tachtig kilometer tot Lourdes maar daar moeten we dan ook nog eens twee dagen over doen. Ongeveer twee jaar geleden reden we hier ook en ik besluit om voor de tweede keer een even zoveel jaren op ongeveer dezelfde plaats te overnachten.
Toch gaat het ietsjes anders dan verwacht, dat is nu juist het leuke van het reizen met een camper. We volgen de aanwijzingen van een app op mijn telefoon en komen aan bij het kerkhof van Vic-en-Bigorre. Daar, voor het pand van de plaatselijke begrafenisondernemer, gaat de motorkap omhoog en ik controleer alle belangrijke vloeistoffen die een motor nodig heeft om probleemloos te blijven draaien. Er blijft wel een oog op mijn horloge want om 12:15 trapt AJAX af tegen ADO Den Haag voor de eerste wedstrijd van deze voetbalzondag. De 4G verbinding is al gecontroleerd en goed bevonden!
De gaskast van de camper wordt leeg geladen, de inhoud gecontroleerd, en daarna opnieuw ingericht. Belangrijke spullen die je veel gebruikt bovenop en minder belangrijke spullen onderop. Netjes inpakken en het is tijd voor een bakkie koffie en voetbal! Het is nog een beetje te vroeg voor een biertje omdat ik op de iPad een ander plaatsje heb gezien waar we misschien beter kunnen overnachten
AJAX wint de wedstrijd gemakkelijk en in de kleine dertig minuten die ik heb tussen het einde van de wedstrijd in Amsterdam en het begin van de wedstrijd in Rotterdam gaan we verkassen naar het nieuwe plekje.
En ja hoor! Het is een schitterend plaatsje aan een doodlopende weg dat ik heb gevonden op google maps! Nu kan ik in de stand rust met een “koude jongen” binnen handbereik! Na een superspannende negentig minuten verlaat de trots van Rotterdam het veld als winnaar. Wat belangrijker is is dat de achterstand van AJAX op PSV is terug gebracht naar slechts twee punten en de spanning in de Nederlandse competitie weer helemaal terug terug is!
Rode kool met verse worst is een Hollandse klassieker die we ook met veel plezier onderweg in Frankrijk eten! Het wordt niet zo heel laat vanavond want morgen is het een drukke dag. We gaan voor de tweede keer Lourdes bezoeken en daarna naar de camping om te douchen en het woongedeelte van de camper eens goed schoon te maken.
Door een samenloop van omstandigheden hebben we vandaag niet veel kilometers te rijden. Het is maar tachtig kilometer tot Lourdes maar daar moeten we dan ook nog eens twee dagen over doen. Ongeveer twee jaar geleden reden we hier ook en ik besluit om voor de tweede keer een even zoveel jaren op ongeveer dezelfde plaats te overnachten.
Toch gaat het ietsjes anders dan verwacht, dat is nu juist het leuke van het reizen met een camper. We volgen de aanwijzingen van een app op mijn telefoon en komen aan bij het kerkhof van Vic-en-Bigorre. Daar, voor het pand van de plaatselijke begrafenisondernemer, gaat de motorkap omhoog en ik controleer alle belangrijke vloeistoffen die een motor nodig heeft om probleemloos te blijven draaien. Er blijft wel een oog op mijn horloge want om 12:15 trapt AJAX af tegen ADO Den Haag voor de eerste wedstrijd van deze voetbalzondag. De 4G verbinding is al gecontroleerd en goed bevonden!
De gaskast van de camper wordt leeg geladen, de inhoud gecontroleerd, en daarna opnieuw ingericht. Belangrijke spullen die je veel gebruikt bovenop en minder belangrijke spullen onderop. Netjes inpakken en het is tijd voor een bakkie koffie en voetbal! Het is nog een beetje te vroeg voor een biertje omdat ik op de iPad een ander plaatsje heb gezien waar we misschien beter kunnen overnachten
AJAX wint de wedstrijd gemakkelijk en in de kleine dertig minuten die ik heb tussen het einde van de wedstrijd in Amsterdam en het begin van de wedstrijd in Rotterdam gaan we verkassen naar het nieuwe plekje.
En ja hoor! Het is een schitterend plaatsje aan een doodlopende weg dat ik heb gevonden op google maps! Nu kan ik in de stand rust met een “koude jongen” binnen handbereik! Na een superspannende negentig minuten verlaat de trots van Rotterdam het veld als winnaar. Wat belangrijker is is dat de achterstand van AJAX op PSV is terug gebracht naar slechts twee punten en de spanning in de Nederlandse competitie weer helemaal terug terug is!
Rode kool met verse worst is een Hollandse klassieker die we ook met veel plezier onderweg in Frankrijk eten! Het wordt niet zo heel laat vanavond want morgen is het een drukke dag. We gaan voor de tweede keer Lourdes bezoeken en daarna naar de camping om te douchen en het woongedeelte van de camper eens goed schoon te maken.
zaterdag 1 december 2018
Frankrijk: Een luie zaterdag
Aignan (Bij het medisch centrum), zaterdag 1 december 2018
Gisteren had de vrijdag een lui einde dus vandaag krijgt de zaterdag vandaag een lui begin! We lagen al vroeg onder de wol voor ons doen. Met als direct gevolg dat ik om tien voor zeven alweer onderaan de trap sta. Een gewone tijd! Buiten is het nog pikkedonker dus luister ik wat naar muziek en zet koffie. Het Nederlandse nieuws ontwijk ik bewust, internationaal nieuws verteld me dat President George Bush sr. op 94 jarige leeftijd is overleden. Ja overleden! Een president overlijd en een dier gaat dood, laten we die twee alsjeblieft niet meer met elkaar verwarren?
Buiten verschijnt de zon aan de horizon en ik kan het niet laten om het kleurenspel in de korte golflengten van het spectrum te fotograferen. Deze zonsopkomst maakt dit mooie plaatsje aan het water nog mooier!
Ook Lyka is vroeg opgestaan! Vanaf gisterenavond heb ik al uitgekeken naar het ontbijt. Een variatie op het engelse ontbijt, “Luncheon Meat” in plaats van worsten, maar daarom niet minder lekker. Honderd duizend calorieën voor mijn gevoel maar ook een goede bodem voor deze luie zaterdag!
Na het ontbijt ruimt Lyka de camper op, maakt wat schoon en ik loop nog een keer rond het meertje. Tijdens de werkzaamheden kan ik maar beter uit de buurt zijn! Het is een heerlijke ochtend, het weer wordt steeds zachter nu we het zuiden van Frankrijk naderen. Er zijn aardig wat joggers aan het rennen en voorzichtig maak ik mijn plannen voor vandaag. Wat we in ieder geval moeten doen is voedsel voor vandaag en morgen inslaan en gas tanken. Dat probleem met die gaspomp gisteren zit me nog steeds een beetje dwars!
Het toilet van de “Petanque Club” is niet kraakhelder maar ik heb ze tijdens mijn reizen in het verre oosten wel slechter gezien. Dan maken we ons op voor de eerste “jump” in de richting van Lourdes. Natuurlijk ga ik weer buiten mijn boodschappenlijstje in de Lidl maar we zijn tenslotte op vakantie! Lyka koopt nog een leuke trui en bij de Action kopen we ruitenwisservloeistof en een extra oplaadkabel voor de iPhone.
Ook deze keer laat de LPG pomp maar zeer weinig gas in de fles! Ik begrijp het niet meer en laat het maar voor wat het is. Enkele kilometers verderop beginnen we een gaslucht te ruiken. Alles wijst naar de gasfles die blijkt tot de hals aan vol te zitten. Even snel een liter of twee buiten op een parkeerplaats afblazen en alles is weer normaal. Het raadsel over het gas is alleen maar groter geworden. Dat gas is iets dat ik heel erg goed in de gaten moet houden!
Dan stoppen we in een klein stadje naast de kerk. In “Casteljaloux” is dit de eerste parkeerplaats die geen horizontale hoogteboom van twee meter heeft. Ik vraag me nog steeds af of ze hier in Frankrijk zo’n hekel aan campers hebben of dat die hoogtebomen wellicht een andere functie hebben?
De kerk is een plaatje om te zien. Lyka brand kaarsjes en ik geniet van de religieuze kunst nu het nog kan. Zou er een nieuwe beeldenstorm op komst zijn? Zal dan al deze Christelijke kunst worden verbrandt en vernietigd? Met boosheid denk ik aan de enorme “Boeddha’s van Bamiyan” die door fanatieke moslims zijn vernietigd!
Voor het eerst zien we ook een monument voor de gevallen soldaten van de grote oorlog ìn de kerk! In 999 van de 1000 gevallen hebben deze monumenten een prominente plaats op een plein, voor het gemeentehuis of naast de kerk. Dit monument in de kerk is dus hoogst opmerkelijk.
Mijn bankpas blijkt ook in dit kleine stadje niet te werken en dat zet me ook weer aan het denken. We mogen dan wel èèn Europa zijn met èèn Europees banksysteem maar ik heb toch wel mijn ernstigste twijfels of al die lokale bankjes zijn aangesloten op dat mooie allesomvattende en peperdure door ons strot heen gedrukte systeem! Zo, dat ben ik ook weer kwijt!
Na een stuk verder rijden arriveren we ongepland in “Aignan”, een leeggelopen plattelandsdorp met heel veel charme. Het kleine pleintje met de gesloten winkels en een kleine versie van de Carrefour heeft nog voldoende charme om in de zomer toeristen te trekken.
Tijdens onze wandeling lopen we de openstaande deur van de kerk binnen. De kerken gaan nu wel een beetje op elkaar lijken. Het katholieke geloof begint op het platteland uit te sterven en een faillissement van het Christendom lijkt met het jaar dichterbij te komen. De spinnenwebben voor het mooie gebrandschilderde raam met de beeltenis van Jezus is een duidelijk teken des tijds.
Door dat zware ontbijt hebben we geen van beiden zin in het avondeten. Ik kom er op deze avond dus gemakkelijke vanaf en voor de tweede keer in evenzoveel jaren ga ik proberen een pizza te bakken in onze mobiele gasoven.
De eerste keer op een pizzasteen was uitgelopen op een totale mislukking. Deze keer pak ik het rigoureus anders aan! In de ronde bakplaat van kleine oven voor op het gas zit een kleine “schoorsteen” die de hete verbrandingsgassen moet laten circuleren. Er zit dus niets anders op dan een gat in het midden van de pizza met een uitsteekvorm te maken zodat de pizza in zijn geheel rond de schoorsteen valt. Lyka roept al om extra kaas maar doorvoor zal ze nog even moeten wachten. Eerst stap voor stap leren voordat we gaan rennen! Het resultaat valt niets tegen! De temperatuur moet wat omhoog en de tijd wat langer, het is een gevoelskwestie en dat krijg ik deze reis nog wel onder de knie. We laten ons de pizza goed smaken en er blijft helemaal niets over!
We staan prima op een haast vlakke parkeerplaats, het enige dat eigenlijk ontbreekt is een goed telefoonsignaal, maar ja, daar kunnen we ook wel zonder. Twee afleveringen van “Band of Brothers” en het is tijd om naar bed te gaan. Morgen is een rustige tussendag!
Gisteren had de vrijdag een lui einde dus vandaag krijgt de zaterdag vandaag een lui begin! We lagen al vroeg onder de wol voor ons doen. Met als direct gevolg dat ik om tien voor zeven alweer onderaan de trap sta. Een gewone tijd! Buiten is het nog pikkedonker dus luister ik wat naar muziek en zet koffie. Het Nederlandse nieuws ontwijk ik bewust, internationaal nieuws verteld me dat President George Bush sr. op 94 jarige leeftijd is overleden. Ja overleden! Een president overlijd en een dier gaat dood, laten we die twee alsjeblieft niet meer met elkaar verwarren?
Buiten verschijnt de zon aan de horizon en ik kan het niet laten om het kleurenspel in de korte golflengten van het spectrum te fotograferen. Deze zonsopkomst maakt dit mooie plaatsje aan het water nog mooier!
Ook Lyka is vroeg opgestaan! Vanaf gisterenavond heb ik al uitgekeken naar het ontbijt. Een variatie op het engelse ontbijt, “Luncheon Meat” in plaats van worsten, maar daarom niet minder lekker. Honderd duizend calorieën voor mijn gevoel maar ook een goede bodem voor deze luie zaterdag!
Na het ontbijt ruimt Lyka de camper op, maakt wat schoon en ik loop nog een keer rond het meertje. Tijdens de werkzaamheden kan ik maar beter uit de buurt zijn! Het is een heerlijke ochtend, het weer wordt steeds zachter nu we het zuiden van Frankrijk naderen. Er zijn aardig wat joggers aan het rennen en voorzichtig maak ik mijn plannen voor vandaag. Wat we in ieder geval moeten doen is voedsel voor vandaag en morgen inslaan en gas tanken. Dat probleem met die gaspomp gisteren zit me nog steeds een beetje dwars!
Het toilet van de “Petanque Club” is niet kraakhelder maar ik heb ze tijdens mijn reizen in het verre oosten wel slechter gezien. Dan maken we ons op voor de eerste “jump” in de richting van Lourdes. Natuurlijk ga ik weer buiten mijn boodschappenlijstje in de Lidl maar we zijn tenslotte op vakantie! Lyka koopt nog een leuke trui en bij de Action kopen we ruitenwisservloeistof en een extra oplaadkabel voor de iPhone.
Ook deze keer laat de LPG pomp maar zeer weinig gas in de fles! Ik begrijp het niet meer en laat het maar voor wat het is. Enkele kilometers verderop beginnen we een gaslucht te ruiken. Alles wijst naar de gasfles die blijkt tot de hals aan vol te zitten. Even snel een liter of twee buiten op een parkeerplaats afblazen en alles is weer normaal. Het raadsel over het gas is alleen maar groter geworden. Dat gas is iets dat ik heel erg goed in de gaten moet houden!
Dan stoppen we in een klein stadje naast de kerk. In “Casteljaloux” is dit de eerste parkeerplaats die geen horizontale hoogteboom van twee meter heeft. Ik vraag me nog steeds af of ze hier in Frankrijk zo’n hekel aan campers hebben of dat die hoogtebomen wellicht een andere functie hebben?
De kerk is een plaatje om te zien. Lyka brand kaarsjes en ik geniet van de religieuze kunst nu het nog kan. Zou er een nieuwe beeldenstorm op komst zijn? Zal dan al deze Christelijke kunst worden verbrandt en vernietigd? Met boosheid denk ik aan de enorme “Boeddha’s van Bamiyan” die door fanatieke moslims zijn vernietigd!
Voor het eerst zien we ook een monument voor de gevallen soldaten van de grote oorlog ìn de kerk! In 999 van de 1000 gevallen hebben deze monumenten een prominente plaats op een plein, voor het gemeentehuis of naast de kerk. Dit monument in de kerk is dus hoogst opmerkelijk.
Mijn bankpas blijkt ook in dit kleine stadje niet te werken en dat zet me ook weer aan het denken. We mogen dan wel èèn Europa zijn met èèn Europees banksysteem maar ik heb toch wel mijn ernstigste twijfels of al die lokale bankjes zijn aangesloten op dat mooie allesomvattende en peperdure door ons strot heen gedrukte systeem! Zo, dat ben ik ook weer kwijt!
Na een stuk verder rijden arriveren we ongepland in “Aignan”, een leeggelopen plattelandsdorp met heel veel charme. Het kleine pleintje met de gesloten winkels en een kleine versie van de Carrefour heeft nog voldoende charme om in de zomer toeristen te trekken.
Tijdens onze wandeling lopen we de openstaande deur van de kerk binnen. De kerken gaan nu wel een beetje op elkaar lijken. Het katholieke geloof begint op het platteland uit te sterven en een faillissement van het Christendom lijkt met het jaar dichterbij te komen. De spinnenwebben voor het mooie gebrandschilderde raam met de beeltenis van Jezus is een duidelijk teken des tijds.
Door dat zware ontbijt hebben we geen van beiden zin in het avondeten. Ik kom er op deze avond dus gemakkelijke vanaf en voor de tweede keer in evenzoveel jaren ga ik proberen een pizza te bakken in onze mobiele gasoven.
De eerste keer op een pizzasteen was uitgelopen op een totale mislukking. Deze keer pak ik het rigoureus anders aan! In de ronde bakplaat van kleine oven voor op het gas zit een kleine “schoorsteen” die de hete verbrandingsgassen moet laten circuleren. Er zit dus niets anders op dan een gat in het midden van de pizza met een uitsteekvorm te maken zodat de pizza in zijn geheel rond de schoorsteen valt. Lyka roept al om extra kaas maar doorvoor zal ze nog even moeten wachten. Eerst stap voor stap leren voordat we gaan rennen! Het resultaat valt niets tegen! De temperatuur moet wat omhoog en de tijd wat langer, het is een gevoelskwestie en dat krijg ik deze reis nog wel onder de knie. We laten ons de pizza goed smaken en er blijft helemaal niets over!
We staan prima op een haast vlakke parkeerplaats, het enige dat eigenlijk ontbreekt is een goed telefoonsignaal, maar ja, daar kunnen we ook wel zonder. Twee afleveringen van “Band of Brothers” en het is tijd om naar bed te gaan. Morgen is een rustige tussendag!
vrijdag 30 november 2018
Frankrijk: Slecht bier!
Beaupuy (Bij de Jeu de Boules Club), vrijdag 30 november 2018
Dag vijftien! Vanzelfsprekend is ons budget in alle opwinding ruim overschreden. Toch zijn er ook goede dingen te melden. De lichamelijke en geestelijke rust is voor negentig procent in mij terug gekeerd. Ondanks dat de gemeente Zaltbommel mijn vragen als een minderbegaafde beantwoord voel ik me rustig. Wanneer ambtenaren van de Gemeente Zaltbommel zo verschrikkelijk dom zijn dan bevestigd dat meer dan dat het ontkent.
Opgebakken oud brood als ontbijt met zoet beleg, sterke koffie en een tweede dag achterstand in mijn verhalen. Een verhaal per week achterlopen is eigenlijk teveel! Gelukkig heb ik een goede reden. De twee achterlopende verhalen gaan over zeer indrukwekkende gebeurtenissen uit de tweede wereldoorlog. Tijdens onze eerste echte rustdagen in Spanje gaan we zeker een en misschien wel alle twee deze verhalen inlopen.
We gaan vandaag dus verder richting het zuiden! Drie honderd en tien kilometer naar Lourdes waar je op zondag niet wil zijn! Dan is het daar veel te druk met de heilige mis! Dus heb ik drie etappes gepland met hopelijk een en wellicht twee kerstmarkten. Voor enige opwinding en foto’s moeten we goed om ons heen kijken! Er is helemaal niets gepland het komende weekend! We laten alles over aan het toeval.
Dat de Fransen als gekken rijden weet iedereen. Een Franse auto zonder deuken of krassen is net zo moeilijk te vinden als een maagd van vijf en zestig! De chauffeur van deze Audi nam de rotonde iets te snel of had wat teveel van de lokale wijnen geproefd!
Dan gaan we verder, en ook van die verschrikkelijke doorgaande weg af waar vrachtwagens “de Oude Dame” op gang lijken te willen duwen! In Pomport is er een schitterend plaatsje naast het buitendienst zijnde gemeentehuis! Twee heerlijke broodjes uit de Lidl bakkerij zijn onze lunch gevolgd door wat fruit. We zijn op verzoek van Lyka “aan de lijn” want in de eerste twee weken hebben we heel erg Bourgondisch geleefd. De lokale en Franse delicatessen smaken ons goed en gelukkig gaat mijn korte broek nog zonder problemen dicht.
Tegenover de parkeerplaats staat een monument met een bronzen kruis met Jezus er aan. Alleen deze Jezus is gewond aan zijn linkerbeen. Onbewust vraag ik mezelf af of dit misschien schade is uit de 2e wereldoorlog.
Ondanks het vroege tijdstip, het is iets over twee, vinden we het genoeg voor vandaag. Via een app op de iPhone vinden we een heel mooi plaatsje aan je water. Dat het hier vanavond rustig zal zijn lijkt me duidelijk!
Na een uurtje te hebben gelezen trek ik mijn kleren aan en ga een wandeling rond het meertje maken. Even uit het zicht van elkaar werkt heel verfrissend! De wolken en de zon spelen een mooi schaduwspel met elkaar. Ondanks de dikke druppels die af en toe vallen geniet ik van de wandeling. Voldaan klim ik de camper in en maak een mok hete thee. De zoete broodjes smaken heerlijk.
Als avondmenu hebben we vanavond gestoofde kopkluifjes met rijst en een restje groenten. Dan wordt het tijd voor Nederlandse TV! Het is de laatste dag van de maand dus alle data mag op! Morgen rustig op gang komen en verder richting Lourdes.
Tijdens “Veronica Inside” verbaas ik me over de kwaliteit van het Franse bier! Man, wat is dat slecht! Ik heb al enkele merken geprobeerd maar de halve liters van de Lidl zijn nog het minst slecht. De zware, veelal buitenlandse, abdijbieren zijn daartegen van een prima kwaliteit. Maar een hele avond van die 7% bieren drinken geeft een slechte ochtend. En dat willen we nu ook weer niet! Lyka slaapt al als een roosje wanneer ik deze foto van de tafel maak. Welterusten!
Dag vijftien! Vanzelfsprekend is ons budget in alle opwinding ruim overschreden. Toch zijn er ook goede dingen te melden. De lichamelijke en geestelijke rust is voor negentig procent in mij terug gekeerd. Ondanks dat de gemeente Zaltbommel mijn vragen als een minderbegaafde beantwoord voel ik me rustig. Wanneer ambtenaren van de Gemeente Zaltbommel zo verschrikkelijk dom zijn dan bevestigd dat meer dan dat het ontkent.
Opgebakken oud brood als ontbijt met zoet beleg, sterke koffie en een tweede dag achterstand in mijn verhalen. Een verhaal per week achterlopen is eigenlijk teveel! Gelukkig heb ik een goede reden. De twee achterlopende verhalen gaan over zeer indrukwekkende gebeurtenissen uit de tweede wereldoorlog. Tijdens onze eerste echte rustdagen in Spanje gaan we zeker een en misschien wel alle twee deze verhalen inlopen.
We gaan vandaag dus verder richting het zuiden! Drie honderd en tien kilometer naar Lourdes waar je op zondag niet wil zijn! Dan is het daar veel te druk met de heilige mis! Dus heb ik drie etappes gepland met hopelijk een en wellicht twee kerstmarkten. Voor enige opwinding en foto’s moeten we goed om ons heen kijken! Er is helemaal niets gepland het komende weekend! We laten alles over aan het toeval.
Dat de Fransen als gekken rijden weet iedereen. Een Franse auto zonder deuken of krassen is net zo moeilijk te vinden als een maagd van vijf en zestig! De chauffeur van deze Audi nam de rotonde iets te snel of had wat teveel van de lokale wijnen geproefd!
Dan gaan we verder, en ook van die verschrikkelijke doorgaande weg af waar vrachtwagens “de Oude Dame” op gang lijken te willen duwen! In Pomport is er een schitterend plaatsje naast het buitendienst zijnde gemeentehuis! Twee heerlijke broodjes uit de Lidl bakkerij zijn onze lunch gevolgd door wat fruit. We zijn op verzoek van Lyka “aan de lijn” want in de eerste twee weken hebben we heel erg Bourgondisch geleefd. De lokale en Franse delicatessen smaken ons goed en gelukkig gaat mijn korte broek nog zonder problemen dicht.
Tegenover de parkeerplaats staat een monument met een bronzen kruis met Jezus er aan. Alleen deze Jezus is gewond aan zijn linkerbeen. Onbewust vraag ik mezelf af of dit misschien schade is uit de 2e wereldoorlog.
Ondanks het vroege tijdstip, het is iets over twee, vinden we het genoeg voor vandaag. Via een app op de iPhone vinden we een heel mooi plaatsje aan je water. Dat het hier vanavond rustig zal zijn lijkt me duidelijk!
Na een uurtje te hebben gelezen trek ik mijn kleren aan en ga een wandeling rond het meertje maken. Even uit het zicht van elkaar werkt heel verfrissend! De wolken en de zon spelen een mooi schaduwspel met elkaar. Ondanks de dikke druppels die af en toe vallen geniet ik van de wandeling. Voldaan klim ik de camper in en maak een mok hete thee. De zoete broodjes smaken heerlijk.
Als avondmenu hebben we vanavond gestoofde kopkluifjes met rijst en een restje groenten. Dan wordt het tijd voor Nederlandse TV! Het is de laatste dag van de maand dus alle data mag op! Morgen rustig op gang komen en verder richting Lourdes.
Tijdens “Veronica Inside” verbaas ik me over de kwaliteit van het Franse bier! Man, wat is dat slecht! Ik heb al enkele merken geprobeerd maar de halve liters van de Lidl zijn nog het minst slecht. De zware, veelal buitenlandse, abdijbieren zijn daartegen van een prima kwaliteit. Maar een hele avond van die 7% bieren drinken geeft een slechte ochtend. En dat willen we nu ook weer niet! Lyka slaapt al als een roosje wanneer ik deze foto van de tafel maak. Welterusten!
woensdag 28 november 2018
Frankrijk: Rijden met een doel
Blonde (Naast de gefortificeerde kerk), woensdag 28 november 2018
Op deze zonnige ochtend slaapt de vrouw van de plaatselijke bakker waarschijnlijk nog. De bakker zelf is aardig verbaasd over de buitenlander die op dit vroege tijdstip een baguette komt kopen. € 0,95 is goed te doen voor een vers knapperig brood en je houdt er ook nog eens de plaatselijke buurtwinkels mee in leven. Het klinkt tegenstrijdig maar we komen ook graag bij de Lidl ondanks dat lokale bakkers en slagers onze voorkeur hebben.
Na het ontbijt gaan we weer richting het zuiden. Hier in het hart van Frankrijk wordt het al een beetje zachter en ik kruip achter het stuur van “de Oude Dame” zonder mijn fleece jack. De motor snort en wij rollen over de lege mooie Franse provinciale wegen. Protesterende gele hesjes hebben we al in dagen niet meer gezien dus we gaan ervan uit dat we die ook niet meer zullen tegenkomen.
Op de GPS zien we dat Chauvigny is gezegend met een Lidl dus verlaten we na het “Château de Touffou” onze route en gaan op zoek naar de Lidl. Zodra we het industrieterrein/winkelgebied oprijden zien we tegenover de Lidl een enorme “Intermarché”. We kijken elkaar aan en ik rijd zonder een woord te zeggen de lege parkeerplaats op.
En inderdaad! Naast de supermarkt staan de machines waar we naar hebben uitgekeken. Woensdag is vandaag geen gehaktdag maar wasdag. Naast de kleine wasmachine staat een vrouw van middelbare leeftijd het einde van haar sigaret te zoeken. Ze zuigt aan het tabak staafje alsof haar leven er van afhangt. Het leven zal hier waarschijnlijk niet gemakkelijk zijn want ze ziet er gehavend en uitgeleefd uit. De volksvrouw is er niet minder vriendelijk om! In de laatste minuten van haar wasprogramma geeft ze mij in plat Frans de aanwijzingen hoe we de machines moeten instellen en bedienen. Ik versta haar maar half en knik vriendelijk, het is voor haar voldoende, haar dag kan niet meer kapot.
Terwijl Lyka onze vuile was in de camper bij elkaar zoekt hou ik de kleine wasmachine “bezet”, ik voel me als een Duitser op het Scheveningse strand. De kleine wastrommel is dus ècht te klein en al snel schakelen we over op de grote wasmachine. Achttien kilogram voor acht euro. Lyka twijfelt bij het zien van de prijs maar het is niet anders, we geraken zo langzamerhand door onze schone kleren heen. Voor de tweede keer werkt mijn VISA-kaart niet in een Franse machine. Gelukkig heb al altijd een flinke voorraad euromunten in het bakje op mijn dashboard. Ze zijn eigenlijk voor parkeergeld maar ik kan me niet herinneren dat ik voor parkeren heb betaald.
Terwijl de was het programma draait, vijf en veertig minuten, maak ik van de mogelijkheid gebruik om de Lidl met een bezoek te vereren terwijl Lyka een oogje op onze kleren houd. Het kerstseizoen is hier in Frankrijk ook aangebroken en dat betekend dat alle speciale bieren in de aanbieding gaan. Er worden dagelijkse boodschappen ingekocht maar ook een stevige voorraad heerlijke abdijbieren waar wij er al een paar van hebben geproefd in de afgelopen dagen.
Richting “Oradour-sur-Glane” passeren we meer dan een dozijn kerkdorpen waar we op een van die pleintjes voor de kerk wat eten. Deze keer blijft de deur open en is de kachel uit. De temperaturen beginnen overdag op te lopen en we merken dat we dichterbij Spanje komen.
Onder het rijden krijg ik het gevoel dat we nog minimaal een, hopelijk culturele, attractie moeten bezoeken. Dan doemen er twee dampende koeltorens op aan de horizon. Een Franse kerncentrale die co2 neutraal is? Ik weet het niet maar ik denk dat kernenergie dè oplossing is voor het energie probleem. De wereld staat voor verschillende dilemma’s! De politiek moet dat gaan oplossen maar die zijn als een tandloze haai. Voor mij, ik voel geen enkele angst en zou hier zonder probleem kunnen wonen. Alles is beter dan die mooie (heuvel)landschappen vol met witte windmolens.
Een bruin bord wijst ons de weg naar “Nécropole Mérovingienne”, een begraafplaats die in de 4e eeuw, rond 340 AD in gebruik is genomen. Allemaal heel indrukwekkend! Wat waren de mensen vroeger toch klein. De oude kapel neemt een prominente plaats in. Hoeveel doden zouden hier naar binnen en naar buiten zijn gedragen? In die tijd was vijftig jaar oud al heel erg oud! Erg interessant en mijn dag kan al niet meer kapot!
Op de GPS zoek ik naar een dorp binnen tijdbereik waar we kunnen overnachten. De keuze valt op “Blonde” gelijk aan enkele bieren die ik vroeger op de dag heb gekocht. Op een pleintje voor de gefortificeerde kerk zijn nog enkele plaatsjes vrij. We staan redelijk vlak dus het kan wel voor een nachtje. Een korte wandeling rond de kerk verteld me dat er naast de parkeerplaats een bakker zit voor vers brood, enkele minuten lopen staat een grote afvalcontainer en onder het plein is een schoon toilet. Er is zelfs een paal met elektriciteitsaansluitingen maar die laat ik maar voor wat ze zijn. We redden het vanavond wel met de accu en morgenavond staan we weer op de camping. Er blijkt namelijk drie honderd kilometer campingloos gebied te liggen tussen onze beoogde slaapplaats op de camping en Lourdes, onze volgende bestemming.
We beginnen vanavond aan de pakjes Koreaanse noedelsoep die we van huis hebben meegebracht. Met groente en kipkluifjes is het een heerlijke en gezonde maaltijd. Daarna is er nog voetbal op tv maar daar hoef ik het niet over te hebben! Morgen moet weer een dag met een droevig historisch hoogtepunt worden.
Op deze zonnige ochtend slaapt de vrouw van de plaatselijke bakker waarschijnlijk nog. De bakker zelf is aardig verbaasd over de buitenlander die op dit vroege tijdstip een baguette komt kopen. € 0,95 is goed te doen voor een vers knapperig brood en je houdt er ook nog eens de plaatselijke buurtwinkels mee in leven. Het klinkt tegenstrijdig maar we komen ook graag bij de Lidl ondanks dat lokale bakkers en slagers onze voorkeur hebben.
Na het ontbijt gaan we weer richting het zuiden. Hier in het hart van Frankrijk wordt het al een beetje zachter en ik kruip achter het stuur van “de Oude Dame” zonder mijn fleece jack. De motor snort en wij rollen over de lege mooie Franse provinciale wegen. Protesterende gele hesjes hebben we al in dagen niet meer gezien dus we gaan ervan uit dat we die ook niet meer zullen tegenkomen.
Op de GPS zien we dat Chauvigny is gezegend met een Lidl dus verlaten we na het “Château de Touffou” onze route en gaan op zoek naar de Lidl. Zodra we het industrieterrein/winkelgebied oprijden zien we tegenover de Lidl een enorme “Intermarché”. We kijken elkaar aan en ik rijd zonder een woord te zeggen de lege parkeerplaats op.
En inderdaad! Naast de supermarkt staan de machines waar we naar hebben uitgekeken. Woensdag is vandaag geen gehaktdag maar wasdag. Naast de kleine wasmachine staat een vrouw van middelbare leeftijd het einde van haar sigaret te zoeken. Ze zuigt aan het tabak staafje alsof haar leven er van afhangt. Het leven zal hier waarschijnlijk niet gemakkelijk zijn want ze ziet er gehavend en uitgeleefd uit. De volksvrouw is er niet minder vriendelijk om! In de laatste minuten van haar wasprogramma geeft ze mij in plat Frans de aanwijzingen hoe we de machines moeten instellen en bedienen. Ik versta haar maar half en knik vriendelijk, het is voor haar voldoende, haar dag kan niet meer kapot.
Terwijl Lyka onze vuile was in de camper bij elkaar zoekt hou ik de kleine wasmachine “bezet”, ik voel me als een Duitser op het Scheveningse strand. De kleine wastrommel is dus ècht te klein en al snel schakelen we over op de grote wasmachine. Achttien kilogram voor acht euro. Lyka twijfelt bij het zien van de prijs maar het is niet anders, we geraken zo langzamerhand door onze schone kleren heen. Voor de tweede keer werkt mijn VISA-kaart niet in een Franse machine. Gelukkig heb al altijd een flinke voorraad euromunten in het bakje op mijn dashboard. Ze zijn eigenlijk voor parkeergeld maar ik kan me niet herinneren dat ik voor parkeren heb betaald.
Terwijl de was het programma draait, vijf en veertig minuten, maak ik van de mogelijkheid gebruik om de Lidl met een bezoek te vereren terwijl Lyka een oogje op onze kleren houd. Het kerstseizoen is hier in Frankrijk ook aangebroken en dat betekend dat alle speciale bieren in de aanbieding gaan. Er worden dagelijkse boodschappen ingekocht maar ook een stevige voorraad heerlijke abdijbieren waar wij er al een paar van hebben geproefd in de afgelopen dagen.
Richting “Oradour-sur-Glane” passeren we meer dan een dozijn kerkdorpen waar we op een van die pleintjes voor de kerk wat eten. Deze keer blijft de deur open en is de kachel uit. De temperaturen beginnen overdag op te lopen en we merken dat we dichterbij Spanje komen.
Onder het rijden krijg ik het gevoel dat we nog minimaal een, hopelijk culturele, attractie moeten bezoeken. Dan doemen er twee dampende koeltorens op aan de horizon. Een Franse kerncentrale die co2 neutraal is? Ik weet het niet maar ik denk dat kernenergie dè oplossing is voor het energie probleem. De wereld staat voor verschillende dilemma’s! De politiek moet dat gaan oplossen maar die zijn als een tandloze haai. Voor mij, ik voel geen enkele angst en zou hier zonder probleem kunnen wonen. Alles is beter dan die mooie (heuvel)landschappen vol met witte windmolens.
Een bruin bord wijst ons de weg naar “Nécropole Mérovingienne”, een begraafplaats die in de 4e eeuw, rond 340 AD in gebruik is genomen. Allemaal heel indrukwekkend! Wat waren de mensen vroeger toch klein. De oude kapel neemt een prominente plaats in. Hoeveel doden zouden hier naar binnen en naar buiten zijn gedragen? In die tijd was vijftig jaar oud al heel erg oud! Erg interessant en mijn dag kan al niet meer kapot!
Op de GPS zoek ik naar een dorp binnen tijdbereik waar we kunnen overnachten. De keuze valt op “Blonde” gelijk aan enkele bieren die ik vroeger op de dag heb gekocht. Op een pleintje voor de gefortificeerde kerk zijn nog enkele plaatsjes vrij. We staan redelijk vlak dus het kan wel voor een nachtje. Een korte wandeling rond de kerk verteld me dat er naast de parkeerplaats een bakker zit voor vers brood, enkele minuten lopen staat een grote afvalcontainer en onder het plein is een schoon toilet. Er is zelfs een paal met elektriciteitsaansluitingen maar die laat ik maar voor wat ze zijn. We redden het vanavond wel met de accu en morgenavond staan we weer op de camping. Er blijkt namelijk drie honderd kilometer campingloos gebied te liggen tussen onze beoogde slaapplaats op de camping en Lourdes, onze volgende bestemming.
We beginnen vanavond aan de pakjes Koreaanse noedelsoep die we van huis hebben meegebracht. Met groente en kipkluifjes is het een heerlijke en gezonde maaltijd. Daarna is er nog voetbal op tv maar daar hoef ik het niet over te hebben! Morgen moet weer een dag met een droevig historisch hoogtepunt worden.
Abonneren op:
Posts (Atom)
